《济宁南池杜工部新祠诗为沈椒园同年作》拼音版

清代齐召南

níngnánchígōngxīnshīwèishěnjiāoyuántóngniánzuò--zhàonán

tàibáijiǔlóuèkǎnqiánzuòjiànqiānqiángguònánchíshìshǎolíngliánshuǐhuánbēituó

niánqiánchíshàngzhèngfénghuáchóushuāngxuēdōngyuèzhīyúnlièxiùchénggōuchénghuáng

gāohuáishūliǔbànlínshuǐrénjiāwàiliánbiànjīnniánshíyuèzhòngdàojuéshènggàiqīngluóluó

chílèicǎihóngyǎnchíshuǐshìqīngtóngfānfānlǎoshùxīnshùsuīluòjǐnliúzhī

sānjiānzhàohánménbǎnggāojiēbāiwènshuíwèigōngzuòzhuóshānchénxiàngshǒulǎorénshuōdiān

suì使shǐzhěláiréndōngyángsūnhǎonánchíbǎitíngcānguā

tàngōngjiùyóuréngòujuānjīnzhūmáohuānghuìjiàzhùchéngpán

gāozhāi西shǔfēichùtiāndōngjùnxīnxíngshíshīzhìliǎngchuánjiǔyuǎn

wéishíluòchéngzhímèngxiàhuāfēnyáoshāngjìnbàiláoyīnyīnglíngtuó

仿fǎngzhènggōngchūxiǎoduìlínjiānluò驿míngzhūfēngtuānshuǐkǎnyìngguāngàizhōurénshìláibēn

gòngchàcǎotángzhuàngguānjìngjiǔlóuéshòuróngshàngdàinǎifànháiā

zhīshěnhóuyǒushēnfēiwèixiántiàojuānfánfēngsāojiàngzuòzhězhònghǎibàngluó

yǒutángjiànliǎngziguāngyànwànzhàngzhēngénángkuòbǎijiāfènshìzizhēnyāome

kuànglùnzhōngàichūfèishīxiānyòuxùnshīwángduōliúhúnwàngshēndòng饿èdànchóuhǎisēngàn

wànjiān广guǎngxiàzhìyīngshēngmínpiānpiānzhuīzhǐzǎoluó

xīndòu便biànsuǒhǎoyuánfēiājīngshénqiānzàitǎngyīngzhāotàibáitóngyínó

dāngshíshìjiǔjīnguānjiǔpèichíqīngchādàishāntiáotiáogǒngyǒucháoxiálǎngduìzhūyántuó

kānxiàozhǔ簿xiǎngxìngmíngzhīshuíshěnhóushěnhóuhǎowénhēiyǎnjiànzuìcǎoyíngshén

niányǒukǎodìngbēiqiān

齐召南简介

唐代·齐召南的简介

齐召南

(1703—1768)浙江天台人,字次风,号琼台、息园。雍正七年副贡,乾隆元年,举博学鸿词,授检讨。与修《续文献通考》、《大清一统志》等书,累擢至礼部侍郎。旋以坠马伤病乞归。后以族人齐周华事株连被捕,夺职放归而卒。生平学术根底经史,尤精于史学,尝谓郦道元《水经注》明于西北而暗于东南,因撰《水道提纲》,另有《历代帝王年表》、《史汉功臣侯第考》、《后汉公卿表》、《宝纶堂文钞》、《赐砚堂诗》等。

...〔 ► 齐召南的诗(12篇)