《峡中行十余里奇奥殆绝出峡后上辣子山险峻为诸山之最》拼音版

清代姚椿

xiázhōngxíngshíàodàijuéchūxiáhòushàngzishānxiǎnjùnwèizhūshānzhīzuì--yáo椿chūn

kōngshānrénniǎohòuzhěchīxiàoqiányuánliǎngmiànjuézhōngzhòngfēngtiāntiān

yǒupèichěngshānshìchèxiéyáng西xiéyángdàoshāndàoyǐngshèqíng

fēiliúzhíxiàèrqiānzhàngchōngshíshíbáiyǒushíluòkěnluòpiànpiànsuìqīng

yúngēnzhìshāshíxiāngjiāchéngjìngshèshìqíngxíngguòjìng

píngshíbàozhǎngjǐnméijìnniújià便biànshèngxiàxiāoshǔdàoyuǎnyònghóuliáng

shānxíngkuàijǐnluòwànrèngāodiézuòshìlóupánfānchù

shēnshùàixiǎnbèiguàdāngtóushíbēngshuízhīyǒushíshàngfēngchuījuédǐngyīn

xiàzǒuwánshìxiǎnjiéduǎngǎnbēituówěilěijǐnzhí使shǐrénqióngpān

lìnghuíshǒuwàngshíxiádàoshīnán

姚椿简介

唐代·姚椿的简介

(1777—1853)江苏娄县人,字春木,一字子寿,号樗寮。监生。在京师与洪亮吉、张问陶等唱和,有诗名。后受学姚鼐,以古文名。曾主讲荆南、景吴书院。工画墨竹。有《通艺阁诗录》、《晚学斋文录》、《樗寮文续稿》。又辑《清文录》。

...〔 ► 姚椿的诗(19篇)